Hatice Kübra TONGAR

İyileşen Çocukluğum İyileşen Anneliğim

“Çocuğuma bağırmak istemiyorum ama kendimi bir türlü tutamıyorum.”

“O kadar basit şeylere  öfkeleniyorum ki, sonra günlerce vicdan azabı çekiyorum.”

“Genç kızken ‘anneme benzemek istemiyorum’ diye ağlardım. Şimdi bakıyorum, aynı annem olmuşum!”

Gibi bir çok soruları bence ayna tabiri ile bize gösteriyor. Kitabı okurken yaşayarak okumak gerekiyor ki aynayı kendimize tutalım.

Ben korkmadım bu aynadan ama zorlandığımı itiraf edebilirim. Siz de çıkmak ister misiniz bu yolculuğa ?!! Hadi o zaman bekleme zaman akıyor….