Hayata hangi taraftan baktığın o kadar önemli ki . Çocukluğumda çok sevilmekti derdim. Herkes beni sevsin, herkes benimle arkadaş olsun isterdim. O kadar ki , biri beni sevmediğinde üzülürdüm. Yıllar geçti ben büyüdüm. Meğer ne kadar yanlış yerden bakıyormuşum hayata. Eeee çocuktum tabi , doğal olarak bilmiyordum böyle şeyleri . Belki normaldi o zamanlar ama hala çevremdekilerin bazıları onları çok seven insanların peşinden gidiyor, onlardan ayrılamıyorlar. ” Çok” sevdikleri için diyorlar ama yanlış.

Gerçek nedeni , kendilerini yeterince sevmemeleri. Lütfen sen de kendini sev. Bu bencillik yada ego değil. Emin ol , böyle yaşamak başkasına mahkum olmaktan çok daha iyi.

ARDA EREL ( YAZAR)